Σαν έφηβος 15 χρονών έψαχνα κι εγώ να βρω ένα πρότυπο.
Να θέσω τις αξίες μου και πώς θα προχωρήσω στη ζωή μου.
Για καλή μου ”τύχη”, στο σχολείο μου υπήρχε η προτομή του Γρηγόρη Αυξεντίου, υπαρχηγού του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955 – 1959.
Όταν διάβασα τη βιογραφία του, κατάλαβα ότι ο Γρηγόρης είχε τόσο ψηλά στη ζωή του τις αξίες της ελευθερίας, της προσφοράς και της αγάπης προς την πατρίδα.
Όταν ξεψυχούσε στο κρησφύγετο του προδομένος και ανήμπορος χαμογελούσε.
Χαμογελούσε γιατί πραγμάτωνε τις αξίες του και εκπλήρωνε το σκοπό του.
Αυτό μας κάνει ευτυχισμένους και η ζωή μας αποκτά νόημα.
Η θυσία σου Γρηγόρη με δίδαξε πολλά.
——
Τα παιδιά μας ψάχνουν σωστά πρότυπα για να παραδειγματιστούν.
Αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε, είναι να γίνουμε εμείς τα πρότυπα που θα ήθελαν τα παιδιά μας να ακολουθήσουν.
Ας μην περιμένουμε να αλλάξει ο κόσμος.
Αν ο κόσμος δεν αλλάζει, ας γίνουμε εμείς η αφορμή.
